Dezelfde job uitvoeren tot aan je pensioen? Dat is niet meer van deze tijd, en gelukkig maar, vindt Jamina Aarrass. Ze werkte zeventien jaar op abdominale heelkunde, verhuisde daarna naar een dagpost bij algemene raadplegingen en werkt nu bij het Zorgcentrum na Seksueel Geweld, alledrie bij Ziekenhuis Oost-Limburg. “Als je niet meer gelukkig wordt van je job, moet je iets anders zoeken.”
Jamina: “Vroeger begon je op één afdeling en was het extreem moeilijk om daar nog weg te geraken, maar dat is nu anders. De laatste jaren wordt er stevig ingezet op interne mobiliteit. Zo heb je binnen Ziekenhuis Oost-Limburg een Talent Center, waar je geholpen wordt bij het vinden van een functie die bij je persoonlijkheid past.”
“Ik heb zeventien jaar op de dienst abdominale heelkunde gewerkt, maar dat begon door te wegen. Ik had alles al gezien, zo leek het wel. Het werken op een kritieke afdeling met veel actie begon ook fysiek zwaar te worden, en toen steeds meer collega’s vertrokken nam ook mijn motivatie af.”
“Ik solliciteerde voor een dagpost in het ziekenhuis. Ik ging er als verpleegkundige werken bij de raadplegingen. Iedereen zei dat ik er vanwege de vaste uren zo gelukkig zou worden dat ik nooit meer wat anders zou willen, maar ik was er erg ongelukkig. Ja, ik had nu vrije weekends, maar de rest van de week was plots helemaal weg. Voordien was ik gewend telkens vijf dagen vrij te hebben tussen mijn shiften. Daar kon ik niet aan wennen. Ik haalde ook weinig voldoening uit het werk: je laat mensen binnen, laat ze weer buiten en ziet ze daarna nooit meer. Het voelde alsof de bagage en de kennis die ik had opgebouwd daar verloren gingen.”
Op het lijf geschreven
“Toen zag ik de vacature voor het Zorgcentrum na Seksueel Geweld. Ik ben altijd al een persoon geweest waar mensen graag hun verhaal aan vertellen, dus dacht ik: dat is iets voor mij. Ook na een gesprek met de coördinator bleef dat gevoel hangen, maar toch twijfelde ik nog. Je hebt al een bepaalde leeftijd, en om dan opnieuw te veranderen… Ik wachtte met solliciteren tot de uiterste datum, en vier maanden later had ik de job.”
“Het is hier fantastisch. De job is op mijn lijf geschreven: ik begeleid en help mensen, en er komt soms een beetje politioneel werk bij kijken. Het is een andere soort verzorging, maar ik vind het heel fijn. Die overstap is voor mij een heel goede keuze geweest.”
“De stap zetten om voor een andere functie te solliciteren was niet eenvoudig, maar de coronacrisis gaf mij het laatste zetje. Dat was zo zwaar en zo gevaarlijk, en we hadden zo hard gewerkt. Daarna dacht ik: als ik dat kan, kan ik alles. En dan ben ik vertrokken.”
“Ik ben niet meteen open geweest naar mijn diensthoofd toe, en heb gesolliciteerd zonder dat zij dat wist. Maar ik vond het oneerlijk om haar niet op de hoogte te brengen, dus ik heb haar al snel ingelicht. Zij vond het fijn dat ik eerlijk was en ze begreep me ook: als je niet meer gelukkig wordt van je job, moet je iets anders zoeken.”
Niet twijfelen
“Dat is mijn advies voor iedereen: als je ongelukkig of opgebrand bent, moet je ofwel minder gaan werken – meer vrije tijd kan ook al veel oplossen – ofwel op zoek gaan naar iets dat je gelukkiger maakt. Blijf niet taffelen tot je in een burn-out zit. Hier in België zijn we het wel zo gewoon: we beginnen ergens te werken en blijven daar soms tot aan ons pensioen, maar dat mag wat mij betreft veranderen. Af en toe moet je iets anders doen. Ik heb 17 jaar hetzelfde gedaan en was dat zo beu als koude pap. Er is niets zo verfrissend als beginnen aan iets nieuws.”
LEES MEER OP INFUUS.BE:
