Een gezonde mix van leeftijden is het team van de afdeling psychogeriatrie van het AZ Sint-Maria Halle. En dat is maar goed ook, want ze halen het beste in elkaar naar boven. Een goed voorbeeld daarvan is de implementatie van het elektronisch patiëntendossier, geleid door applicatiebeheerder Nele (37). INFUUS bracht haar rond de tafel met Stacy (23), Linda (55), Kenneth (24) en Betty (58) van de afdeling psychogeriatrie om alle misverstanden rond generaties voor eens en voor altijd van de tafel te vegen.
Jullie zijn een erg generatie-divers team, brengt dat uitdagingen met zich mee?
Stacy: “De grootste uitdaging die deze mix met zich meebrengt is dat wij veel verhalen te horen krijgen over kleinkinderen, waar wij niet over kunnen meespreken.” (lacht)
Betty: “En wij dan weer over K3.”
Stacy: “Er is vooral heel veel respect voor elkaar, ongeacht leeftijd. Ik zei vandaag nog dat Linda dan wel meer dan dubbel zo oud is als ik, maar dat ik dat niet voel. Zij zou mijn beste vriendin kunnen zijn.”
Linda: “Het klikt eigenlijk heel goed tussen de verschillende generaties. Afgezien van het feit dat wij minder snel zijn op IT-vlak, lijkt het wel alsof we leeftijdsgenoten zijn.”
Stacy: “Wij kunnen helpen bij computerzaken, terwijl wij op andere vlakken dan weer van jullie kunnen leren.”
Kenneth: “Toen ik hier begon, heb ik van de oudere generatie geleerd om te gaan met mensen met cognitieve stoornissen. Zij werken hier al langer en hebben meer levenservaring. Het is logisch dat ze beter zijn in communicatie dan ik, als jongere.”
Nele (applicatiebeheerder EPD): “Bij ons merken we wel dat er een kloof zit tussen de jongeren die snel weg zijn met nieuwe IT-toepassingen en de oudere generatie die om een andere aanpak vraagt.”
Betty: “De laatste vijf jaar is de evolutie heel snel gegaan, maar je moet mee. Je moet die knop kunnen omdraaien.”
Stacy: “Ik wil toch even zeggen dat ik dat heel erg bewonder. Er komen steeds meer jongeren bij, en die willen vooruitgang en verandering, en dat moet voor de oudere generatie niet altijd evident zijn. Dat is het voor mij zelfs soms al niet.”
Vraagt de nieuwe generatie patiënten andere dingen dan vroeger?
Betty: “We moeten ons er zeker van bewust zijn dat de patiënt steeds centraler komt te staan. En dat is niet noodzakelijk omdat de patiënten veranderen, maar vooral omdat de zorg verandert.”
Nele: “Ik denk ook wel dat patiënten andere dingen vragen: jongere patiënten zijn veel meer bezig met hun rechten en eisen, terwijl de oudere generatie naar mijn gevoel gewoon goed verzorgd wil worden en af en toe eens wil babbelen.”
Is het voor de jongeren in het team moeilijker om verbinding te maken met geriatrische patiënten?
Stacy: “Ik merk vooral een verschil in taalgebruik. Ik bak niks van dat dialect.”
Kenneth: “Soms krijg je wel reacties in de trant van ‘ah dat jong manneke is weer daar’, maar dat is allemaal positief bedoeld. Mensen zijn blij om jonge mensen te zien.”
Hebben patiënten een voorkeur voor jongere dan wel oudere verpleegkundigen?
Nele: “Als jonge afgestudeerde heb ik wel meegemaakt dat niet iedereen je meteen au sérieux neemt. Men vroeg toen wel eens om er een oudere collega bij te halen.”
Stacy: “Terwijl verpleegkundigen die net van de schoolbanken komen, frisse kennis en nieuwe technieken hebben. Soms is het net beter om een pas afgestudeerde te hebben.”
Kenneth: “Dat is zo, en dat zorgt hier op de afdeling ook voor een wisselwerking: jong leert bij van oud, en oud van jong. Ik merk zelf nu al dat er soms studenten nieuwe zaken leren of dingen anders uitvoeren dan hoe ik het heb geleerd.”
Merken jullie een verschil in werkattitude tussen de verschillende generaties?
Nele: “Ik ben zelf een tijdje hoofdverpleegkundige geweest, en toen merkte ik wel dat de net afgestudeerde jongeren meer bezig zijn met hun sociaal leven. Dat maakt het moeilijk in de zorg, omdat flexibiliteit verwacht wordt. Dat is geen verwijt, het is een bewuste keuze van hen om daar meer rekening mee te houden, maar het is in onze sector niet altijd evident.”
Linda: “Hier merken we dat niet zo. Jongeren springen even snel in als ouderen, dus ik denk dat dat echt persoonsgebonden is. Het hangt ook samen met de samenhorigheid op de afdeling.”
Wat kunnen jullie zelf leren van andere generaties?
Nele: “Wat ik van oudere generaties kan leren is relativeren. Gewoon af en toe loslaten en erop vertrouwen dat het wel goedkomt.”
Stacy: “We worden ook regelmatig gewaarschuwd voor dingen die zij vroeger gedaan hebben, zoals de bedden te hoog zetten. Ze maken ons soms ook alert op onze houding, zodat we onze rug sparen.”
Linda: “Wij als oudere generatie kunnen bij de jeugd onze technieken verfijnen, of andere benaderingen van bepaalde handelingen leren kennen. Wat opfrissing is altijd leuk. De jongere generatie is ook heel gemotiveerd om bij te leren en om zich te smijten, terwijl wij dat graag al eens aan hen overlaten omdat we met mankementjes zitten. We hebben hen gewoon nodig. We hebben elkaar nodig.”
LEES MEER OP INFUUS.BE
