Kalkoen, fondue en Kidibul
Waar van elke feestdag een echt festijn wordt gemaakt, is in de jeugdzorg. Want hoezeer het doel ook is om elk kind bij diens familie of steungezin te laten vieren, soms kan het echt niet anders. En dan vieren ze kerst, Nieuwjaar of het Suikerfeest in de leefgroep. En dat pakken ze zo huiselijk mogelijk aan, vertellen Katrien Van der Steen, verantwoordelijke residentiële werkingen bij Jeugdzorg Emmaüs in Antwerpen, en Pieter Depouillon, begeleider-opvoeder bij Spoor 56 in Hamme.
“Feestdagen bij ons zien er bijna hetzelfde uit als feestdagen thuis,” vertelt Katrien. “De jongeren kleden zich op, de begeleiders trekken hun deftig kostuum aan, en op tafel staat even goed kalkoen en fondue. Er zijn cadeautjes, er is Kidibul voor de jongsten en cava voor de ouderen… we doen er alles aan om het zo huiselijk mogelijk te laten verlopen.”
Nog voor de kerstvakantie is er een receptie voor begeleiders en jongeren, maar de echte feesten vinden plaats binnen de leefgroep, met vertrouwde gezichten. “In sommige leefgroepen is dat traditioneel elk jaar dezelfde persoon, in andere wisselen ze elkaar af. Maar elke begeleider doet het met een warm hart. Ik heb nog nooit iemand gezien die zei ‘ik wil niet werken.’”
Zo gezellig mogelijk
En dat geldt ook voor Pieter, die als begeleider zelf geregeld ook werkt tijdens die periode. Ook bij Spoor 56 staan er verschillende feestelijkheden op de planning. “Op de woensdag voor de kerstvakantie organiseren we een kerstfeest met de hele leefgroep, en de activiteiten op de feestdagen zelf worden georganiseerd door de begeleiders die dienst hebben, voor de kinderen die er zijn”, vertelt Pieter. “We proberen het zo gezellig mogelijk te maken, compleet met een kerstboom en gourmet of fondue.”
“De jongeren kijken daar naar uit, ze genieten daarvan. Het doel is om het zo gewoon, en vooral ook zo echt mogelijk te laten verlopen. Het is dan ook megabelangrijk dat je bent wie je bent, want kinderen voelen dat aan.”
Op maat van jongeren, en net zoals thuis
In Antwerpen worden de festiviteiten in samenspraak met de jongeren gepland. “Ze weten goed van tevoren wie er zal werken, en die begeleider maakt animo voor de feestelijkheden, zoals dat thuis ook zou gebeuren. De jongeren kopen cadeaus voor elkaar en soms zelfs voor begeleiders. We zorgen er ook voor dat er altijd wat extra cadeaus klaarliggen, voor als er onverwacht iemand binnengebracht wordt. Ik heb ooit meegemaakt dat we op oudjaarsavond om tien voor twaalf nog een jongen binnenkregen. Die kan dan gewoon aansluiten.”
Al zijn de activiteiten wel altijd op maat van de jongeren, want niet elk kind heeft een uitbundig feest nodig. “We hebben ook al jongeren gehad voor wie de feestdagen heel confronterend waren”, legt Katrien uit. “Dan gaan we bijvoorbeeld naar de cinema, of naar de zee om uit te waaien. Weg van de emoties, weg van het feest.”
Herinneringen creëren
“Het is soms niet evident, omdat we met verticale leefgroepen werken, waarin de leeftijden variëren van 8 tot 17,” vertelt Pieter. “Maar je moet er als begeleider gewoon voor zorgen dat ze genieten. Dat is timemanagement en sfeerschepping, en misschien af en toe wat bijsturen, maar op zo’n momenten mag het ook wel iets losser dan gewoonlijk”, vindt hij.
Hij vervolgt: “Ik vind het belangrijk dat ze die dagen als herinnering houden, en dat ze die blijven koesteren, ook als ze geen traditioneel huisgezin gehad hebben. Zodat ze later kunnen zeggen: ik zat in een leefgroep, maar ik heb daar echt een fijn kerstgebeuren of oudjaar meegemaakt. ”
“Maak er voor jezelf iets leuks van”, geeft Katrien nog mee. “Als je als begeleider naar het vuurwerk wil, neem dan je jongeren gewoon mee. Het mag voor jou ook een feest zijn. En vier alle feestdagen. Wij vieren het Suikerfeest even uitbundig als Kerstmis, en iedereen feest mee.”
LEES OOK OP INFUUS:
