Zie je Marianne door de gangen van Home Vrijzicht lopen, dan is de kans groot dat er een hondje achter huppelt. Messi heet hij, en hij is een Bekende Hond in de omgeving. Hij komt dan ook al tien jaar mee met zijn baasje en is graag geziene gast op de afdeling.
“Ik heb Messi elf jaar geleden uit het asiel gehaald. Door zijn verleden was hij erg angstig, en kreeg hij meteen verlatingsangst”, vertelt Marianne, zorgprofessional bij Home Vrijzicht in Ieper. “Daarom heb ik aan de directie gevraagd of ik hem mee naar hier mocht nemen, en dat mocht. Messi is hier echt opengebloeid door zoveel tussen de mensen te zijn, en heeft zelf ook een positief effect op de bewoners.”
“Ik werk in een leefgroep voor mensen met dementie, en hier heeft Messi verschillende namen. Bewoners geven hem nogal graag de naam van hun eigen hond vroeger. Die aandacht ligt hem wel, en de koekjes en schellekes vlees die erbij komen ook (lacht). Het is zalig om te zien. Als ik naar de kamers ga, gaat hij mee, en loop ik eens zonder hond door de gangen, word ik daar gegarandeerd op aangesproken.”
“Messi is klein en aaibaar, en dat brengt voor bewoners wel iets naar boven. Ze zijn dan een momentje weer gelukkig. Zelfs palliatieve of bedlegerige bewoners vragen vaak naar hem.”
“Ik had vroeger nooit gedacht dat ik mijn hond nog zou meenemen naar het werk, maar kijk: ik werk hier nu dertig jaar, waarvan tien jaar met Messi. En dat zal ook zo blijven: zolang het haalbaar blijft, blijf ik hem meenemen, in mijn fietszak, want op een andere manier wil hij niet vervoerd worden. (lacht)”
LEES MEER OP INFUUS.BE:
