Dit artikel verscheen in INFUUS editie 21
‘Dikke merci’, dat wordt niet vaak genoeg gezegd tegen elkaar, zeker niet onder collega’s, vindt Gella Broucke. In januari stapte ze als stagiaire aan boord van het oncologisch dagziekenhuis in AZ West. In september zal ze er vast in dienst treden. En dat is allemaal te danken aan het kleine maar fijne team. “Het is een zware dienst, maar de goeie collega’s maken het tien keer lichter.”
AZ West in Veurne is een regionaal ziekenhuis in de Westhoek. In totaal zijn er in het oncologisch dagziekenhuis 26 plaatsen waar mensen een chemobehandeling kunnen krijgen. Het supportteam telt er tien gepassioneerde medewerkers. Sinds januari maakt ook Gella Broucke daar deel van uit.
Dag Gella, hoe ben jij bij het oncologisch dagcentrum terechtgekomen?
Gella: “Ik ben eigenlijk projectmedewerker, maar in kader van mijn stage – ik volg ook een opleiding – belandde ik drie jaar geleden bij AZ West op de dienst geriatrie. Ook dat is trouwens een heel fijne werkplaats. In januari 2024 kon ik dan op het oncologisch dagziekenhuis stage volgen. Dat leek me wel een boeiende uitdaging. Ondertussen heb ik zo goed als alle 450 verplichte stage-uren achter de kiezen en studeer ik binnenkort af. Ik stop als projectmedewerker en ga hier vast aan de slag. Tijdens de week werk ik voor tachtig procent op het oncologisch dagcentrum, en tijdens het weekend voor twintig procent op de dienst Geriatrie – ik kan eerlijk gezegd ook maar moeilijk afstand doen van het leuke team daar. Maar ook de afwisseling tussen de twee diensten zijn voor mij een verademing. Ik ben het ziekenhuis dan ook heel dankbaar dat die combinatie zomaar kan.”
Waarom wil je graag op deze dienst blijven werken?
“Ik ben hier in januari ontzettend warm ontvangen. Dat is ook meteen de reden waarom ik mijn collega’s in de bloemetjes wil zetten: het is een heel warme plek in het algemeen. Iedereen doet hier zijn uiterste best, en dat mag al eens gezegd worden. Je mag het niet onderschatten. We werken vaak met toch wel zware patiënten die een lang traject doorlopen, en het kan soms heel snel keren. Vorige week was hier nog een man voor zijn chemobehandeling, en deze week hoorden we dat hij is overleden. Je ziet mensen ook heel snel achteruitgaan. Je voelt dan: dit gaat niet lang meer duren… Bovendien zijn er ook patiënten waarvan we weten dat ze nooit meer zullen genezen, die we louter stabiel houden. En toch, in die heftige setting slagen mijn collega’s erin echt een lichtpuntje te zijn. Ze zijn een vertrouwd gezicht voor de patiënten en brengen vaak wat lichtheid in hun dag. Soms zie ik mensen hier neerslachtig toekomen en met een glimlach vertrekken. Dat is het waardevolle werk van mijn collega’s.”
Zijn jullie dan ook voor elkaar een lichtpuntje?
“Absoluut. Er kan ook al eens gelachen worden, vraag maar aan Davita: zij heeft een heel aanstekelijke lach. Anderzijds kunnen we ook op elkaar rekenen als het moeilijk is. Niet alleen mentaal moeilijk, maar ook technisch. Er zijn bijvoorbeeld handelingen die ik wel ken van de schoolbanken, maar nog nooit of zelden in de praktijk heb gebracht, zoals een verstopte poortkatheder. Ik weet dat ik in zo’n geval mijn collega’s erbij kan roepen en dat ze met veel plezier helpen. Goede collega’s maken het verschil.”
Met dank aan onze bloemenpartner Fleurop.
Wil je net als Gella jouw zorgteam in de bloemetjes zetten? Stuur dan snel een mailtje naar hallo@infuus.be en wie weet komen we jouw collega’s verrassen met een ‘dikke merci’ en een fleurig boeket.
LEES MEER OP INFUUS.BE
- Dokters van de Wereld lanceert ‘solidaire zeep’ voor mensen in nood
- Maarten en Helder Vanneste, vader en dochter samen aan het werk in WZC Het Heiveld
- “De zorgsector mag best wat stoer en stout zijn”
- Neos vzw lanceert ‘pil tegen eenzaamheid’
- MoMu en WZC Immaculata lanceren tactiel traject voor personen met dementie
