Mensen met een verstandelijke beperking in Gent en omstreken kunnen bij vzw Kompas terecht voor ondersteuning op alle mogelijke manieren. Pieter Standaert is er zij-instructeur op de werkvloer en aanspreekpunt voor zorgtechnologie. Hij vervulde eerder al andere functies binnen de organisatie. “Soms stel ik mezelf de vraag of ik hier nog niet te lang werk, maar ik heb altijd de mogelijkheid gekregen om te doen wat ik graag doe, en dat is supermotiverend.”
De belangrijkste drijfveer voor Pieter? De reacties van de mensen. Een van de verwezenlijkingen waar hij zelf het meest trots op is, is het ‘werkweekend’, vertelt hij. “Ik zit ook in de raad van bestuur van een bivakplaats in de Ardennen, die op zoek was naar manieren om die plek beter te onderhouden. Dus ik dacht: dat is leuk om te doen met onze mensen en een groep vrijwilligers. Samen met drie collega’s heb ik dat toen uitgewerkt, en dit jaar zijn we aan de zevende editie toe. Daar ben ik erg trots op.”
Een groot kampvuur
“Met een tiental cliënten van Kompas en een vrijwilligersgroep van vrienden gaan we een weekend lang naar daar, om te gaan werken. We klussen wat, doen groenonderhoud, poetsen de gebouwen. In ruil daarvoor krijgen we een gratis verblijf van de vzw achter de bivakplaats.”
Ondertussen is het werkweekend uitgegroeid tot een uit de kluiten gewassen organisatie. “Er is een animatieteam ontstaan dat onder de noemer Radio Steinbach het hele weekend aan elkaar praat. En omdat er ondertussen ook kinderen van vrijwilligers meegaan, is er ook voor hen animatie voorzien.” Kompas ondersteunt het werkweekend waar mogelijk, vertelt Pieter, maar meegaan doet iedereen vrijwillig. “Na zo’n weekend ben ik kapot, maar ik krijg er ook ontzettend veel voldoening van. Iedereen kijkt ernaar uit en leeft ernaar toe. Voor mij is het een jaarlijks hoogtepunt.”
Ook voor andere deelnemers is het weekend een unieke belevenis. “De eerste keer waren mensen bijna ontroerd. Sommigen waren nog nooit in de Ardennen geweest, of ze hadden nog nooit zo’n groot bos gezien, of een groot kampvuur.”
Jobmatcher
Ook in zijn dagelijkse werkzaamheden vindt Pieter voldoening. “Als jobcoach mocht ik echt een beetje voor Droomfabriek spelen: als iemand graag bij een bakker of dierenarts wilde werken, gingen we effectief een plek zoeken om dat te matchen.” Een behoorlijke uitdaging soms, vertelt hij. “Voor iemand met ASS zochten we begeleid werk, maar hij wilde bij een apotheek werken, en dat bleek niet evident. We hebben alles geprobeerd. We zijn overal gaan aanbellen, maar we vonden niets. Na een lange periode geraakten we toch binnen bij een ziekenhuisapotheek waar hij kon beginnen werken.”
“Ik voelde de druk om die persoon aan het werk te krijgen, maar hij zag zichzelf aanvankelijk nergens anders werken. De eerste keer in het ziekenhuis was ook heel spannend. Er zijn veel prikkels en mensen. Maar de hoofdapotheker was meteen bereid met hem aan de slag te gaan, en de cliënt heeft daar echt zijn plek gevonden. Dat is fantastisch. Op die momenten voel je dat je iets doet dat écht waardevol is.”
Innovatie kan wat losmaken
Dat en de waardering van mensen zelf, bezorgen Pieter de nodige motivatie om er elke dag voor te gaan, ook in zijn huidige functie als aanspreekpunt voor zorginnovatie. Zo introduceerde hij een nieuwe app die cliënten helpt bij hun dagstructuur, en voorzag hij tovertafels in enkele voorzieningen. “Vorige week nog was er een cliënt die mij aansprak over de app. Die wordt geïnstalleerd door de begeleiding, dus daar zit ik eigenlijk niet meer tussen, maar die persoon kwam uit zichzelf naar mij toe om mij alles te tonen. Dat is fantastisch, als je zo’n verschil kan maken voor iemand. Ook als ik tovertafels ga installeren, en ik voel dat afwachtende mensen al popelend beginnen meedoen… Dat zijn de allerleukste momenten. Eigenlijk breng je bijna cadeaus voor de werking.”
LEES MEER OP INFUUS.BE
